Donus yolu

Ucak 20 dk rotarli....
Dedem hala yogun bakimda,zaturre ve devaminda kalp yetmeligi,87 yasinda..umarim yorgun kalbi dayanir bu hastaliga,yuruyerek cikar hastaneden,umarim ve umalim...
Dedemler buyutmus beni kucukken.cok sert adamdi.yolda yururken tanidiklari nerdeyse hazirolda dururdu.gercekten oyleydi.burdur kucucuk yer ne de olsa,herkes tanirdi onu..sunnetciydi kendisi.Bir beni korkutmazdi heybetli goruntusu..ne istersem yapar,nazimi cekerdi.naz derken tabiiki kereminki gibi naz degil.biz de haddimizi bilirdik tabii..
Ben hep guzel seyler hatirliyorum burdura dair..anneannemi 96 da kaybettik.bana soylemediler,istanbuldaydim,uzulurum diye cenazesine bile cagirmadilar beni..ben hep anneannemi yasar bildim..gormedim gittigini..
Dedem de yasasin istiyorum..guzel,guzel eceliyle gitsin vakti gelince anneannemin yanina..bakimsizliktan,zaturreden gitmesin!,,
Simdi birakip donuyorum onu.torunlarinin sayisi kadar yemek yedirdim,gururluyum....
Onun beni buyuturken yaptigi fedakarliklari ben ona yapamadim yaslandiginda.hep kendimize gore sebeplerimiz var tabii haklica oldugumuz..
Daha sik aramaliydim belki,daha sik gormeliydim,belki ikinci esinin eline birakmamaliydik kaderini..ne bileyim boyle seyler donuyor kafamda...
İcim burada kaldi,bedenim birazdan ucaga binip caanimin yanina gidecek insallah...
Bebeklik de yaslilik da zor sinav hakkaten.....

Aylar sonra

YaZamiyorum.... Vaktimi buna ayiramiyorum.oysaki her gun yazmak istiyorum benim tontinom ne komiklikler yapiyor, nasil buyuyup beni her gun kendisine asik ediyor kaydetmek istiyorum ama olmuyor iste..
Her aksam kitap okuma seansindan sonra yaninda uyuyor numarasi yaparken uyuyakaliyorum, bir bakiyorum gene sabah olmus, artik yarin aksam yazarim diyorum ...
Havaalanindayim,sevgili dedem yogunbakimda.acilen yanina gitmeye calisiyorum,antalyaya..ve erken gelmenin avantajini kullanarak ipad den yazmaya calisiyorum ,umarim yayinlamayi da basaririrm..
Okula baslsyan kerem hastaliktan kurtulamayinca ara verdik simdilik..bizimki evde cok mutlu, kendi kendine oynuyor,sevinc icinde okula gitmedigi icin. Tek basina cok mutlu,bazi arkadaxlarini cok gormek istiyor bazisini hic gormek istemiyor..okul muduru, arkadaslari ozlemesi gerektigini,cocuklarla oynamayi istemesinin normal oldugunu soyledi.keremi tesvik etmeliymisim..yahu bu bizim kerem,diger cocuklara benzeyen bir seyi yok ki bu benzesin.Parka bile goturmek icin dil dokuyorum kerataya..hos gidince de donmek istemiyor!,,
Cocuga bir anda alerjik bronsit teshisi koydular,kac doktora gittik..pulmicort, ventolin deyince basim donuyor artik. Anneanneyi astimdan kaybedince kortizonlu ilaclar bende basdonmesi yapiyor.hic kullanmak istemiyorum.hatta dun aksam delianneyi ojudum tesaduf.cocuklara ayni ilaclari kullandigini ogrenince, sastim kaldim.her cocuk da alerjik astim nasil oluyor? Demek ki yanlis olan birsey var İstanbulda..nezle gibi hercocukta ayni teshis,ayni teshis....
İyi ki ayca ile tanismisim,iyi ki oda beni nushet hoca ile tanistirmis..adam bir okuyor bir ufluyor hic bir sey kalmiyor..saka saka.nuzhet ziyal akupunktur doktoru..haftada 3 gun keremi goturuyorum,laser akupunktur yapiyor.insaallah kortizonlara ihtiyacimiz kalmadan atlatacagiz bu alerjik bronsiti...ise yaradigini bilimsel olarak ispat ettigimde buradan duyuracagim.
Simdilik bir sikintimiz yok, burnmuz dahi acik.artik evde durmaktan mi, akupunkturdan mi bilmiyorim:))

Gelelim son donem laflarimiza
- anne, sen bana asik misin?
- asigim olm.
-ben de.

Anne olmek ne demek
- hi!,, ne dicez simdi.
Anne olme demek kaybolmak demek!

Bak zamaninda yazmazsan hatirlamiyorsun.gene unuttum yazacsklarimi.
Ama ozurum var,doktor kronik yorgunluk sendromu teshisi koydu.iyi bakiyorum su siralar kendime.beynim biraz sulanmis,duzelticez umarim.
Ucak kalkiyor. Simdilik bu kadar.

2010 biterken

resimsiz olacak yazı..çünkü artık Kerem'in görüntüsünden çok konuşmalarını dinler olduk.bugün Kerem'i uyuturken nasıl geçti bir sene diye düşündüm.çabuk çabuk, anılarını derinden hatırlayamadan geçti sanırım.bir sıralayalım bakalım,belki aklıma gelir, maddeleme bağımlısıyım ya:)

• eylül 2010 Kerem okula başladı
• yaz 2010 Kerem ilk defa denize kendi isteği ile girdi.
• Kerem tek başına çişini yapmayı öğrendi!
• tüm detayları ,ojemin ,farımın rengini değiştiğini, bilmem kaç ay önce gittiğimiz yeri yolundan hatırlamayı,bayramda köprüden geçerken ogs nin çalışmadığını farkettiğini biz öğrendik.
• en sevdiği rengi ve meyvayı her soruşta aynı cevap verdiğine göre seçti.turuncu/ şeftali

ben var ya,eskiden öyle güzel yazardım ki inanmazsınız. şimdi cümle kuramıyorum,yazamıyorum.belki tekrar gelir eski ilhamım diye başladım bu bloga,hala yazamıyorum yahu.nasıl iştir bu anlamıyorum.oysaki kafamın içinde hergün biryığın yazı konusu beliriyor kafamda yazıyorum yazıyorum.......

bitmedi Keremin 2010 u..biraz dinleneyim devam edeceğim....

kiwi isteyen var mı?

kivileri topladık bu sefer komşular yürütmeden!!!! reçel de yaparız soyar yeriz de..isteyeni bize bekleriz...

iyi bayramlar

oğlum Kıvanç'a resim yollamamız lazım dedim...önce poz vermek istemedi. oğlum gül biraz deyince de bu çıktı ortaya...ee ne diyelim! iyi bayramlar o zaman....

son zamanlar

son zamanlarda yazamaz oldum gerçekten.hatta diğer blogları bile okuyamaz oldum.okula başladık başlayalı farnajit,bronşit ve grip bizi bitirdi. ailecek evde kaldık. hatta doktorumuz okulu bir ay yasakladı. tabii okula gitmek istemeyen kerem'e de gün doğdu...

evde kapalı kalan cocuk ne olur? bunalır değil mi? yok bizim ev kuşu hiç bunalmadı çünkü evden çıkmak istemedi...hala evden çıkarmak için sekiz takla atıyorum. bu nasıl iştir anlamadım!!!! göbeği sokakta kesilmiş gibi evde durmayı sevmeyen bana önce ev seven bir koca sonra evi daha da çok seven bir oğlan verdi Allahım...geleneksel sözü söyleyebiliriz: öldürmeyen darbe yüceltir.....

bu arada güzel güzel konuşmalarımız v

var unutmamamız gereken...

arabayı kullanan anne kendisine selektör atan araba için''bunları kenara çekip yazacaksın cezayı bak bir daha böyle kullanıyorlar mı?'' der

o sırada uyuklamakta olan Kerem'' anne sen ceza yazamazsın çünkü polis değilsin''der

Keremi bahçeye götüren anne önden giden araba için espri yapar''Keremcim yakalayalım şu arabayı''der

kerem'' anne ben kovboy muyum,ipim yok nasıl yakalayayım?,'' der

daha neler neler var...bundan sonra daha çalışkan olup aklıma gelenleri yazacağım,ipin ucunu çok kaçırdım.

Foça da bu sene

önce güzel güzel tüm resimleri yükleyecektim, hani ayda bir yapıyorum ya.
önce anne olduktan sonra başlayan abuk sabuk korkularımdan bahsedecektim ya
önce anne olup 10 kreş gezip verdiği kreşle ilgili yarası olan benden bahsedecektim ya

işte öyle sabahın köründe Ayça'nın mesajını okuyup tanımasam da bir annesi babası olan ufacık Nehir'in bu dünyadan gidişine yorum bile yapamayıp midemde o tatsız krampla sersemledim kaldım...Ailesine kalbimle başsağlığı diledim çok çok sabır diledim.

gölgeler ve tenis topu

iphone ile fotograf denemelerim:))

Kerem'in teknesi

denizin ortasında,
bir tahta parçası
bir de yelken direği
işte sana ilk tekne....